-
зикир
-
ар.
1. рел. зикр, радение дервишей (доведение себя до зкстаза путём бесконечного повторения эпитетов аллаха);
зикир чал- радеть, устраивать радение;
зикир чалып, ак урган, жаратканга жалынган фольк. устраивая радения, произносили имена божьи (см. ак II), обращались с мольбой к творцу;
бек зикир чалса, бек эместер бакшы болот погов. если бек радеет, то небеки (т.е. подчинённые) становятся шаманами (о ретивых подхалимах);
2. перен. воркование;
көгүчкөндүн эркеги зикир чалат голубь воркует;
алда кайдан алагүүнүн зикири угулат издали доносится воркование вяхиря.
-
зикир
-
зат. 1. Жанын сабап кудайга, жалынып-жалбара чамынып күрсүлдөө, ушундай жол менен иштелген ырым-жырым. Таң атканча уктатпай, Тынчымды алды зикириң (Барпы). Эшендин көөнү зикирде, Уурунун көөнү пикирде (Токтогул).
2. Күрүлдөгөн, күүлдөгөн үн чыгаруу (мис., көгүчкөн). Көгүчкөндүн эркеги зикир чалат (Жантөшев). Анда-санда зикир чалган бабыргандын үнү угулат (Баялинов).
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
зикир