-
уял
-
этиш. Бирөөнүн, көпчүлүктүн алдында ыңгайсыз, оңтойсуз абалда калуу, тартынуу. Жаман шымынын айрыгын көрө коюп, Эркин тизесин кымырып уялып кетти (Жантөшев). Келгенче конок уялат, келгенден кийин үй ээси уялат (макал).
♦Көз уялуу — күчтүү, ачык жарыктан ж. б. тике, даана карай албоо. Күн ачык тийгенге жаңы жааган кардан көз уялат (Сыдыкбеков).
Мындан бөлөк Кыргызском тилинде табылган окшош сөздөр:
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
уял