-
шалкай
-
этиш. 1. Шалдаюу, көтөрүлбөй, көтөргөнгө келбей калуу. Абдыракмандын көздөрү жигердүү болгону менен, колу шалкайып, комузу жерге түштү («Ала-Тоо»). Абдылданын сол колу шалкайып калды (Байтемиров).
2. Муун-жүүнү бошоп, шалдырап алы кетүү; кайратын жоготуу, чыйрак, тың болбоо. Батийна шалкая түштү (Сыдыкбеков). Кардуу бороон, шамалдан Камыгып денем шалкайды (Каралаев).
So following similar words is found:
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
шалкай