Menü
Эл-Сөздүк

калайман

1. смута, бунт; разгром; переполох;
алты арам Бакай кан менен кагышып, калайман болгон себебин уулум эми айтып берейин фольк. тебе я, сын мой, расскажу, как шесть стервецов столкнулись с Бакаем, и отчего пошла смута;
ыгы келсе, кол курап, бир калайман салайын стих. если будет удобный случай, соберу войско и учиню разгром;
калайман башта- начать устраивать переполох, начать разгром;
калаймаи түш- учиниться - о смуте, переполохе;
2. разг. восстание;
Чоң калайман Великое восстание (1916 г.);
Чоң калайман жылы в год Великого восстания (в 1916 г.).

калайман

калайман
калайман салуу

калайман

зат.1. Чыр-чатак, чатак, бүлгүн, калаба, дүрбөлөң. Хан Эсен-хан чамынып Калайманды баштады («Манас»). Аңдып жүрөт биздерди Бир калайман салганы («Манас»). Манасты издеп Эсен-хан Калайманды салды дейт (Манас»).
2. Абдан оорчулук, кыйынчылык. Калайман түшүп башыма, Кан какшадым буркурап (Жантөшев).

Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: