тыбыра этиш. 1. Буту-колун тыбырчылатуу, буту-колун тез-тез серпип кыймылдоо, тыбырчылоо. Душман эки-үч ала салып барып тыбырай баштады (Сасыкбаев). 2. Токтоно албоо, чыдамсыздануу, чебелектөө. Токтоно албай тыбырап, Кырк жигитке шыбырап («Эр Табылды»).