карын |
1. живот, брюхо, желудок (у человека и животных; ср. курсак); карды (иногда карыны) его живот, его брюхо, его желудок; кардым ток я сыт; кардым ач я голоден; ач карын на голодный желудок; 2. кутырь (желудок коровы или овцы, употребляемый в качестве сосуда для хранения масла, топлёного сала); бир карын май кутырь масла; козу карын 1) кутырь ягнёнка, маленький кутырь; козу карын май маленький кутырь масла; 2) гриб (гл. обр. сморчок); дени-кардың сообу? как твоё здоровье?, здоров ли ты? карындан чыккан бала родное (матери) дитя; сары карын бээ кобылица, имевшая трёх-четырёх жеребят; сары карын катын женщина, рожавшая два-три раза; төө карын небольшая впадина на склоне горы; бите карын то же, что битекарын; тогуз карын см. тогуз. карын II поколение; бир карын оодарылды поколение изменилось (от старого не осталось никого, народилось новое). |
карын |
|
карын |
kann |
карын |
|
карын |
карын бөлө карын-карта карын энелик |
карын |
¨ Таз карын к. таз. Ач карын — тамак иче элек, ачка бойдон. Алар наар татпастан, ач карын бойдон жөнөштү (Абдукаримов). Бите карын — битир, зыкым, сараң. Ак төөнүн карды жарылган убак — күз мезгили, бышыкчылык убак. Козу карын к. козу. |
Хотите добавить свой перевод для слово: "карын"?
Ввойти
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
карын