Menu
Эл-Сөздүк

уруш

уруш (зат а.)

уруш-

уруш-

уруш

I зат. 1. Мушташ, чатак, чыр, жаңжал. Уруштун башы тилдешүү (макал).
2. Согуш. Баатырдын көркү урушта (Токтогул). Кашкайып отрядга ал бет баккан, Өзү жаш уруш жайын билбесе да (Токобаев).
УРУШ II этиш. 1. Мушташуу, чатакташуу, чырлашуу, жаңжалдашуу. [Кебек карыя Андрейге] азыр барып Барпы менен уруша тургандыгын айтты (Байтемиров).
2. Согушуу. Кызыл кан төгүп урушуп, Эркиндиктин кызыл туу, Көкөлөгөн ушул ай (Осмонкул).

So following similar words is found:
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
уруш