Меню
Эл-Сөздүк

уруш

уруш (зат а.)

уруш-

уруш-

уруш

I зат. 1. Мушташ, чатак, чыр, жаңжал. Уруштун башы тилдешүү (макал).
2. Согуш. Баатырдын көркү урушта (Токтогул). Кашкайып отрядга ал бет баккан, Өзү жаш уруш жайын билбесе да (Токобаев).
УРУШ II этиш. 1. Мушташуу, чатакташуу, чырлашуу, жаңжалдашуу. [Кебек карыя Андрейге] азыр барып Барпы менен уруша тургандыгын айтты (Байтемиров).
2. Согушуу. Кызыл кан төгүп урушуп, Эркиндиктин кызыл туу, Көкөлөгөн ушул ай (Осмонкул).

Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
уруш