тый этиш. Жол бербөө, токтотуу, коюу, уланышына жол бербөө. Напсиңди тый, эсирбе (Токтогул). Кой, ачууңду тый, балдардын атасы! (Жантөшев). Улам жулунуп, оозуна келгенди оттоп жаткан көпкөн жигитти тыйып отурдук («Чалкан»).
