шыйрак

Кыргыз тилинин түшүндүрмө сөздүгү (kg-kg)

шыйрак

зат. 1. Буттун тизеден ылдыйкы бөлүгү. Чөөгүндүн бөйрөгү баланын шыйрагын койгулайт (Сыдыкбеков). Малдын шыйрагы. Шыйрак куйкалоо.
2. өт. Мылтыктын алдына коюлуучу кош буттуу тирөөч, таканчык. Кош шыйрак чоң мылтыкты ак бараңдай, Орнотту зенит кылып каптал жерге (Үмөталиев). Мылтыгынын милтесин түтөтүп, шыйрагын жерге сайып коюп, кончундагы чакчасына кол сунду (Бөкөнбаев). Арчадан кундак ойдурган, Алмадан шыйрак жондурган (Тоголок Молдо).
♦ Куу шыйрак — 1) жарыбаган, жакыр; 2) төрөбөгөн, бала көрбөгөн, согончогу канабаган. Мага согончогу канабаган, куу шыйрак катындарды берди го! (Жантөшев). Өлбөгөн төрт шыйрагы калуу — өтө уят болуу, уяты чыгуу. Уялганымдан өлбөгөн төрт шыйрагым калды (Баялинов). Бөйрөктөн шыйрак чыгаруу — жок нерселерди ойлоп таба берүү, ойдо жок нерсени чыгарып амалдануу. Эгер кимдир бирөө келсе, бөйрөктөн шыйрак чыгарып айта албайбы (Байтемиров). Кымыз иче берип жүрөктөрү күйгөндө, бөйрөктөн шыйрак чыгарып, чоң кызыкты мына ушу жерден башташты («Чалкан»). Шыйрагын карматпоо — бербөө, колуна тийгизбөө, жуутпоо.