«той» cөзүнүн «Кыргыз тилинин түшүндүрмө сөздүгү (kg-kg)» сөздүгүндөгү котормосу

Кыргыз тилинин түшүндүрмө сөздүгү (kg-kg)

той

I зат. Бала төрөлгөндө, кыз бергенде, келин алганда ж. б. эл чакырылып, ар кандай оюн-тамаша болуп тамак берилүүчү салтанат; кандайдыр бир салтанаттуу датага карата болгон майрам. Эртеси Шопок бир кой союп, Дүйшөнкулдун бешик тоюн берди (Бөкөнбаев). Тойго эмне союлат, келинчегим не киет, аны өзүм билем (Сыдыкбеков). Советтик гимн ойнолуп, Салтанаттуу той болуп, Сайранга мекен толгон күн (Нуркамал).
ТОЙ II этиш. 1. Тамактанып, азыктанып, жем-чөп жеп ж. б. ачкалыгын басуу, кардын тойгузуу, канааттанганча тамактануу, жеп-ичүү. Курсагы тойгон соң, Ок жетпесин ээрчитип, Динар далайга гүл терди (Сыдыкбеков). Эненин колунан кыз тойбойт, эрдин колунан куш тойбойт (макал).
2. Бир нерседен же бирөөдөн жадоо, аша кечүү. Сенден тойдум.