Перевод слово «сын» с Кыргызского на Кыргызский язык в словаре - «Кыргыз тилинин түшүндүрмө сөздүгү (kg-kg)» в

Кыргыз тилинин түшүндүрмө сөздүгү (kg-kg)

сын

I зат. 1. Бир нерсенин, иштин сапаты же кандай экендиги жөнүндө жүргүзүлгөн талдоо, айтылган пикир, берилген баа. Жолдоштук сын. Адабий сын. Басма сөз — сындын эң күчтүү куралы. («Коммунист»).
2. Сапат, келбет, сымбат. Чу койгондо бөлүнүп, Тулпардык сыны көрүнүп («Эр Төштүк»). Сыны жакшы жигит.
♦ Сынтагуу — бирөөнү сындоо, андан өйдөсүнүп сынга алуу, тыңсынуу. Көйрөң тууган азамат, Көрүнгөнгө сын такпай, Өз турмушун оңдосун (Осмонкул). Буга сын жок — сынга ала турган эч нерсеси жок, сындоонун кереги жок, мыкты, сонун. О кокуй, Акматбекке сын жок, ал өз ишин эң сонун билет («Ала-Тоо)». Сын көз менен кароо — туура жерлери менен кемчилигин ажырата кароо, байкап, сынай билүү. Кайратын көрүп кан Кошой, Сын көзүн анык салганы («Манас»). Бирок кандай, Чоочун жандай, Сын көз менен карашың (Нуркамал). Сын атооч — заттардын белгисин, өңүн, сынын, сыпатын көрсөтүүчү сөз түркүмү. Сында жок — артыкча, тигиндей-мындай деп айтуу кыйын, мыкты, сонун. Улуктугуң сында жок, Төштүк («Эр Төштүк»).
СЫН II: сын сөөк — абдан арыктаган, шалдайып алы кеткен. Аскаларда отурган сын сөөк жорулар мүрлөрүн шалдайтып... айланасын көңүлсүз, жалооруй тиктешти (Аалы). Сыны туташуу — бүткөн бою жазылбай курушуу, күчүн ашы кармоо. Карышкыр сыны туташып, бууруккан сүрү менен ар койду бирден булкуп өлтүрүп кете берет (Жантөшев).
СЫН III этиш. 1. Бүтүн нерсеге сынык пайда болуу, бөлүнүп, ажырап кетүү, бүктөлүп жик кетүү, жарака кетүү. Үйдөй чым асманга учту жер тытылып, Качырап карагайлар жатты сынып (Үмөталиев). Өйдө тартса — өгүз өлөт, ылдый тартса — араба сынат (макал). Устасы жакшы келишсе, Сынган буюм оңолот (Осмонкул).
2. өт. Уят болуп калуу, көңүлү, деми сууп калуу, деси кайтуу; бөөдө чыгымга, зыянга учурап калуу; мүдөөсүнө жете ал, бай уят болуп калуу. Сөзгө сынды. Шагы сынды. Назары сынды. Көңүлү сынды.

сын

Ед. число

Множ. число

Кыргыз тилинин морфологиясы