-
дүлөй
-
сын. 1. Кулагы укпаган, керең. Дүлөй чал эң эле карган (Каимов). Дүлөй оозду карайт, сокур тыңшайт (макал).
2. өт. Тыптынч, жымжырт, кулак-мурдун кескендей. Тунжураган дүлөй түн, Тумчуктурду өзүңдү (Маликов). Класс ичи бир азга жым-жырт, дүлөй боло түштү (Бейшеналиев). Чала жан алсыраган-дүлөй кыштак (Абдыраманов).
♦ Жер дүлөй — ичине чаң сыяктуу нерсе толуп калган козу карындын бир түрү.
Найдены по другим направлениям
Основные характеристики | |
---|---|
Часть речи | Имя существительное |
Ед. число | дүлөй |
Множ. число | дүлөйлөр |
Склонение по падежам - "дүлөй"
Ед. число
Падежи | Ед. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | дүлөй |
Родительный Чей? | дүлөйдүн |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | дүлөйгө |
Винительный Кого?, Что? | дүлөйдү |
Местный Где?, У кого? | дүлөйдө |
Исходный Где?, У кого? | дүлөйдөн |
Множ. число
Падежи | Множ. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | дүлөйлөр |
Родительный Чьи? | дүлөйлөрдүн |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | дүлөйлөргө |
Винительный Кого?, Что? | дүлөйлөрдү |
Местный Где?, У кого? | дүлөйлөрдө |
Исходный Откуда?, От кого? | дүлөйлөрдөн |
So following similar words is found:
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
дүлөй