рыльце ср.1. уменьш. от рыло 1 тумшук (чочконун тумшугу);2. бот. рыльце, чаң алгыч (гүлдүн чаң алгыч мүчөсү);рыльце в пуху разг. оозу кандуу (жаман иштен куру эмес, четте калбаган).
