Меню
Эл-Сөздүк
Список слов словаря - - слова начинающиеся с "Мо"

<< >> 2 из 14 1 2 3 4 5
 Мозолистое тело
(анат.) берчсымак нерсе; мээнин эки жарты шарын ор
тосунан бирине бирин бириктирип туруучу, нерв та
чаларынан жаралган ткань.
 Молоки
(анат.)
1. эркектик без,
2. Эркектин уруктук суюктуг
у; балыктын аталык уруктарын жаратуучу орган жан
андан чыккан, сүткө окшогон суюктук.
 Молоко
сүт; желиндүү айбандардын желин бездери жараткан
зат; жаңы төрөлгөн балдарын тоюнтууга арналган т
олук аш болумдуу азык.
 Молоточек слуховой
(анат.) угузгуч балкача; ортоңку кулактагы угузгу
ч майда сөөк, тарсылдакка кыналып, андагы үн толк
ндарынын дирнлдешин башка сөөктөргө таратат.
 Молочная железа
к. Железа молочная.
 Мониезиоз
(бол.) мониезиоз; мониезия деген мите курттардын
есепетинен жаралган койдун, музоонун ыланы.
 Моногамия
(биол.) моногамия; айбанаттын бир эркек бир ургаа
ы жубай болуп, үй-бүлө катарында жашаган жолу.
 Моногамы
(зоол.) моногамдар; моногамия жолу менен жашаган
йбандар.
 Монофагия
(биол.) монофагия; айбандардын бир гана түрлүү аш,
жем менен тамактануу касиети; мисалы, кээ бир кен
елер бир гана түрдөгү айбандын канын соруп, башка
 Моноциты
(цит.) моноциттер; кандын ак бүртүкчөлөрүнүн бир
үрү.
 Морганизм
(дарв.) морганизм; АКШнын генетик окумуштуусу Т.Х.
Моргандын генетика илимине киргизген бир багыт.
 Морда
(морф.) тумшук; айбандардын оозмурун жагы.
 Морские животные
(зоол.) дениз айбандары, дециз жандыктары; децизд
рдеги, океандардагы туздуу суунун шарттарында ж
шоочу бардык жандыктар.
 Морула
(эмбр.) морула; уруктанган энелик клеткалардын ми
тоздук жол менен бөлүнүп көбөйүшүндөгү бир стади
ясы.
 Морфа
(морф.) морфа; бир түрдүн, же популяциянын ичинде
ебетеси өтө бөтөнчө көрүнгөн топтор.
 Морфогенез
(эмбр.) морфогенез; организмдердин филогенезинде
да, онтогенезинде да жаны формалар, кебетелер, ст
руктуралардын пайда болушу.
 Морфозы
(биол.) морфоздор; сырткы чөйрөнүн факторлорунун
таасиринен организмдердин өзгөрүүлөрү; бул белг
лер тукум куубайт.
 Мост варольев
к. Варольев мост.
 Моториум
(цит.) моториум; инфузориялардын клеткаларындагы
бөтөнчө бир "нерв борбору".
 Мотыль
(зоол.) чиркей личинкасы; ызылдак чиркейдин сууда
жашоочу личинкасы.
 Моча
(биохим.) сийдик; бөйрөк аркылуу организмден чыга
рылган, денеге керексиз суюк зат.
 Мочевина
(биохим.) карбамид, мочевина; организмдеги белок
лмашуу процесстеринин натыйжасында сыртка чага
ылуучу акыркы зат.
 Мочевой пузырь
(анат.) табарсык; бөйрөктөрдөн келген сийдик чогу
луучу жай, чымыр челдерден турган баштык түспөлд
ү, ичи көңдөй бөрсөйгөн бир орган.
 Мочевыделение
(физиол.) сийүү; организмден мезгил-мезгили менен
сийдик чыгарып туруу рефлекстик процесси.
 Мочеиспускание
к. Мочевыделение.
 Мочеобразование
(физиол.) сийдик жаралуу; бөйрөктөрдө сийдиктин ж
аралуу процесси.
 Мочеполовая система
(анат.) сийдик-жыныс системасы; айбандардын сийди
к чыгаргыч жана жыныстык органдар системаларыны
жалпысы.
 Мочеточники
(анат.) сийдик түтүкчөлөрү, к. Вольфовы каналы.
 Мочка
(анат.) көнчөк; кулак калканынын кемирчексиз ылды
йкы учу, кишиде болот.
 Мошонка
(анат.) калта; көпчүлүк айбандардын эркектеринин
эндери жайланышкан капчык, терибаштык.

Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: