 тявканьеср. разг.
үрүү, борсулдап үрүү.
|
тявкатьнесов. разг.
үрүү, борсулдап үрүү.
|
| тявкнуть |
тягаж.
1. тех. (тянущая сила) тартуучу, тартуучу күч, сүй
өгүч;
механическая тяга механикалык сүйрөгүч;
эле
ктрическая тяга электрдик сүйрөгүч;
паровая тяга |
тягатьсянесов. с кем-чем, разг.
1. (соперничать, соревновать
я) тирешүү, талашуу, тартышуу, тартышып күч сынаш
у, ат салышып көрүү;
с ним тягаться трудно аны мен |
тягачм. тех.
тягач (тиркелүүчү арабаларды ж.б. сүйрөөчү
рактор).
|
тяглоср.
1. ист. (подать) алым, салык (Москва Русунда - кыз
ат кылбаган кишилерден алына турган ар түрдүү са
лык);
2. ист. (крепостная повинность) оброк, барщина |
тягловый~, ая, -ое
тягло 3-кө т.;
тягловая сила күч унаа.
|
тягостный~, ая, -ое
1. (трудный) кыйын, оор;
тягостное положен
е оор абал;
2. (неприятный, мучительный) көңүл суут
учу, адамды капа кылуучу, жанды кыйнай турган.
|
тягостьж.
1. (бремя, гнёт) оорчулук, кыйынчылык, тынчсыздык;
быть кому-л. в тягость бирөөгө оордугун тийгизүү,
бирөөгө жүк болуу;
2. разг. (изнеможение) чарчоо, ал |
| тягота |
тяготениеср.
1. физ. (притяжение) тартыш, тартуу (материянын б
ир-бирин тартуу касиети);
земное тяготение жердин
тартышы;
закон всемирного тяготения физ. бүткүл д |
тяготетьнесов.
1. к кому-чему (иметь влечение) умтулуу, жуту
уу, дам коюу;
тяготеть к точным наукам так илимдер
ге умтулуу;
2. над кем-чем (угнетать, подавлять) бас |
тяготитьнесов. кого-что
оор жүк болуу, оор түйшүк болуу;
мен
я тяготит эта обязанность бул милдет мага оор жүк
болуп турат.
|
тяготитьсянесов. кем-чем
оорсунуу, азап тартуу, жадап кетүү;
т
яготиться одиночеством жалгыздыктын азабын тарт
уу, жалгыздыктан жадап кетүү.
|