Меню
Эл-Сөздүк

шылкый-

1. быть в очень расслабленном, расхлябанном состоянии;
шылкыйып жат-лежать, обессилев и распластавшись;
баштагыдай шылкыйбай, чыңдалышып алыптыр фольк. они приободрились, не были, как раньше, расхлябанными;
кечирим сурагандай шылкыйып опустив голову, будто прося прощения;
2. падать духом;
шылкыйып калды он скис (притих, потерял задор, спесь);
Каныбек кылмыштуу адамдай шылкыйып турду Каныбек стоял подавленный, будто преступник;
аргасы түгөнүп, шылкыйды перен. он руки опустил.

шылкый-

шылкый-, шылкыюу,
шылкыят

шылкый

этиш. 1. Башын кыйшайтуу, башын төмөн салуу.
2. Маанайы басаңдоо, көңүлү чөгүү, жүдөңкү тартуу. Куюшканды салдырба, Шылкыйып сырың алдырба (Шүкүрбеков). Каныбек кылмыштуу адамдай. шылкыйып турду (Жантөшев).
3. Дарманы кетүү, алсыроо, кубаты бошоо. Курсагы ачып жолдо шылкыйып отурган бечараларга бирдеме бере кетүү көпкөндөрдүн оюна да келбеди («Ала-Тоо»).

Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
шылкый