-
каңгыра-
-
1. (о пустом металлическом предмете) звенеть; перен. быть совершенно пустым;
үй каңгырап бош калды дом совершенно опустел;
2. сбиться с толку, растеряться;
башым каңгырап ооруп турат у меня в голове звенит (голова болит).
-
каңгыра-
-
-
каңгыра
-
этиш. 1. Бош, ээн болуу. Каңгырап жаткан талаа эле, Карандай шамал чаң эле (Үсөнбаев).
- 2. Эмне кыларын билбей калуу, башы катуу. Алтыбай жатат алсырап, Акылын таппай каңгырап («Эр Табылды»).
- 3. Каңгыр-куңгур дабыш чыгуу.
Мындан бөлөк Кыргызском тилинде табылган окшош сөздөр:
