зат. Тоо этегиндеги ойдуң, оюраак жер, тоо этеги. Мен өтөктөгү корумга чыктым (Жантөшев). [Жайыттын] ойдуң өтөк жерлери ыргалган кара кыяк (Убукеев). Өтөк жери көйкөлгөн, Өзөндө аккан суусу бар (Осмонов).
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
