зат. Айлы, үйү, турган жери бири-бирине кошуна. Кечээ коңшу колхоздо кызыктуу лекция окулду (Бейшеналиев). Сабитахунга ал коңшу туруучу (Баялинов).
¨ Коңшу-колоң — бир айылда же бири-бирине жакын, кошуна жашаган адамдар. Коңшу-колоңдор, жакын туугандар үйгө толду («Ала-Тоо»).
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке