жоболоң зат.. Тополоң, дүрбөлөң, тынчсыздануу, чыр-чатак, жаман жорук. Эр Калыгул жоболоңду баштады (Үмөталиев). Сан дүйнөнүн баарына Жоболоңду салды дейт («Эр Төштүк»).