-
бөлөкчө
-
такт. 1. Айрыкча, башкача. Бөлөкчө кордук мен көрдүм, Боорумдан чыккан бала үчүн («Манас»). - 2. өт. Мыкты, сонун, өзгөчө, айрыкча. Ошондо Айдаркан уулу эр Көкчө, Айбаты журттан бөлөкчө («Манас»). Көкөтөйдүн Бокмурун Бөлөкчө болчу санаасы («Манас»). Акылың артык бөлөкчө Терең эле, Жаныбек (Барпы).
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
бөлөкчө