алмурут зат. 1. Мөмө жыгачы. Алмурут чыккан жерлерге, Итмурун чыгат дечү эле («Манас»). 2. Ушул жыгачтын мөмөсү. Алмуруту эзилет, Семиз койдун этиндей (Үмөталиев).
