алаамат зат. Табигый кырсык, оор мүшкүл, катуу бороон-чапкын, кыйынчылык, шумдук. Айлана алай-дүлөй түшүп, асман менен жердин арасында алаамат болуп жаткансыйт (Жантөшев).
