тявканьеср. разг. үрүү, борсулдап үрүү.
| тявкатьнесов. разг. үрүү, борсулдап үрүү.
|
тявкнуть | тягаж. 1. тех. (тянущая сила) тартуучу, тартуучу күч, сүй өгүч; механическая тяга механикалык сүйрөгүч; эле ктрическая тяга электрдик сүйрөгүч; паровая тяга |
тягатьсянесов. с кем-чем, разг. 1. (соперничать, соревновать я) тирешүү, талашуу, тартышуу, тартышып күч сынаш у, ат салышып көрүү; с ним тягаться трудно аны мен | тягачм. тех. тягач (тиркелүүчү арабаларды ж.б. сүйрөөчү рактор).
|
тяглоср. 1. ист. (подать) алым, салык (Москва Русунда - кыз ат кылбаган кишилерден алына турган ар түрдүү са лык); 2. ист. (крепостная повинность) оброк, барщина | тягловый~, ая, -ое тягло 3-кө т.; тягловая сила күч унаа.
|
тягостный~, ая, -ое 1. (трудный) кыйын, оор; тягостное положен е оор абал; 2. (неприятный, мучительный) көңүл суут учу, адамды капа кылуучу, жанды кыйнай турган.
| тягостьж. 1. (бремя, гнёт) оорчулук, кыйынчылык, тынчсыздык;
быть кому-л. в тягость бирөөгө оордугун тийгизүү, бирөөгө жүк болуу; 2. разг. (изнеможение) чарчоо, ал |
тягота | тяготениеср. 1. физ. (притяжение) тартыш, тартуу (материянын б ир-бирин тартуу касиети); земное тяготение жердин тартышы; закон всемирного тяготения физ. бүткүл д |
тяготетьнесов. 1. к кому-чему (иметь влечение) умтулуу, жуту уу, дам коюу; тяготеть к точным наукам так илимдер ге умтулуу; 2. над кем-чем (угнетать, подавлять) бас | тяготитьнесов. кого-что оор жүк болуу, оор түйшүк болуу; мен я тяготит эта обязанность бул милдет мага оор жүк болуп турат.
|
тяготитьсянесов. кем-чем оорсунуу, азап тартуу, жадап кетүү; т яготиться одиночеством жалгыздыктын азабын тарт уу, жалгыздыктан жадап кетүү.
| тягучестьж. 1. (способность растягиваться) чоюлуучулук, созу луучулук; 2. (клейкость, густота) илээшчээктик; 3. пе ен. (неторопливость, протяжность - напр. речи) соз |
тягучий~, ая, -ее 1. (способный растягиваться) чоюлчаак, со зулчаак; чистое железо тягуче таза темир чоюлчаак ; 2. (клейкий, густой) илээшчээк, илээшме; тягучее те | тягчайший~, ая, -ее превосх. ст. от тяжкий эң, кыйын, эң оор.
|
тяжм. 1. жан кайыш (арабанын тартмасынын башы менен ок ун учун бириктирген кайыш же сым); 2. тех. тяж (тарт учу күчтү өзү аркылуу өткөргүч кайыш же жип).
| тяжбаж. 1. уст. (судебное дело) соттошуу, доо, доолашуу; 2. п ерен. разг. (спор, состязание) талаш-тартыш, талашу у.
|
тяжелетьнесов. салмактануу, оор тартуу, оор боло берүү; век у меня уже тяжелеют уйкум келип, көзүм жумулуп б ра жатат.
| тяжелонареч. 1. оор; тяжело нагруженный автомобиль оор жү салынган автомобиль; 2. (грузно) салмактуу; тяжело ступать салмактуу басуу; 3. (серьёзно) катуу, кыйын; |
тяжеловесм. спорт. оор салмактуу (спортсмен).
| тяжеловесностьж. 1. (грузность) салмактуулук, оордук; 2. перен. оорд к, кыйындык; жеңил угулбай тургандык; түшүнүүгө к ыйындык (оордук); тяжеловесность стиля стилдин оо |
тяжеловесный~, ая, -ое 1. (с тяжёлым грузом) оор жүктүү; тяжелове ный состав оор жүктүү состав (мис. поезд); 2. перен. оор, кыйын; түшүнүгү кыйын (оор).
| тяжеловозм. оор жүк ташуучу (оор жүк тартуучу ат).
|
тяжелодумм. разг. жай ойлоочу адам, бир нерсени бат ойлой ал аган киши.
| тяжестьж. 1. физ. салмак; центр тяжести 1) салмак борбору; 2) пе рен. жердин тартышы; сила тяжести тартуу күчү; 2. (тя жёлый предмет, груз) оордук, салмактуу нерсе, жүк;
|
тяжкий~, ая, -ое см. тяжёлый 3, 4, 5, 6, 7.
| тяжёлоатлетм. спорт. тяжелоатлет (оор атлетикада иштөөчү спор тсмен, мис. штанга көтөрүү).
|