|
нук
|
|
ат. 1. Суу жүргөн оюк, из. Канал казып, нук чагып, Кумсарып жаткан талаалар, Кулпунуп жашыл гүл ачып (Акиев). Нарын суусу кылымдар бою өзүнүн таштуу нугун бузуп, адамга эч кандай пайда келтирбей агып жаткан («Коммунист»).
2. Бир нерсенин из түшкөн оюгу, билинип турган изи. Жолдун нугу. Кемегенин нугу.
3. өт. Багыт. Сөзүнүн нугун башкага бурду.
|