|
абийир
|
|
зат. 1. Бедел, авторитет, кадыр-барк, жакшы атак, аброй. Эки доочу бир келсе, абийириңдин кеткени, эки оору бир келсе, ажалыңдын жеткени (макал).
2. Уят, уят-сыйыт; ар, намыс. Абийири жок жигиттер, Агасы менен чет болот (Токтогул).
♦ Абийири айрандай төгүлүү — абдан уят болуу, маскара болуу.
|