(или дабыр-дубур) топот, грохот; дабыр сал- производить топот; грохотать; кыштакты орнотууга салды дабыр стих. они шумно принялись строить кишлак; дабыр-дубур күн жааса, муздаганын айтамын фольк. я расскажу о том, как при бурной непогоде он мёрзнет; абыр-дабыр см. абыр.
: дабыр-дүбүр — жамгыр, мөндүр жааганда, майда нерселер (жемиштер, шагыл, майда таштар) күбүлүп, куюлуп түшкөндө ж.б. чыккан дабыш. Дабыр-дабыр дабырап, алма жыйсак ыр ырдап (Осмонов). Бир кезде дабыр-дүбүр этип эле таш кулаткан дүбүрт чыгып калды (Бөкөнбаев).
Мындан бөлөк Кыргызском тилинде табылган окшош сөздөр:
