occasion[о‘кэйжн] n. 1. окуя, иш; 2. жагдай; v. шылтоо бол-; пайд кыл-; on occasion учуру келгенде, кээде; on the occasion of -ган дыктан, себептүү | occasional[о‘кэйжнэл] a. 1. маал-маалы менен болуучу; 2. кокусу ан болгон, системалуу эмес, сейрек; 3. белгилүү бир учурга же окуяга арналган |