живительный~, ая, -ое күч алдыруучу, эс алдыруучу, дем берүүчү ; живительный воздух эс алдыруучу аба.
| живностьж. собир. разг. бакма куштар.
|
живонареч. 1. (ясно, отчётливо) эң ачык, эң анык, эң даана ; он живо помнил все события ал бардык окуяны эсин даана түшүрчү эле; он мне живо напоминает мать ал | живой~, ая, -ое 1. тирүү, жаны бар; живая рыба тирүү балык;
его родители живы анын ата-энеси тирүү; 2. (подлинн й, настоящий) жандуу, чыныгы, реалдуу; живой приме |
живописецм. живописец (боёк менен сүрөт тартуучу художник).
| живописность |
живописный~, ая, -ое 1. живопись-ге т.; 2. кооз, көркөм; живописна я местность кооз жер.
| живописьж. 1. живопись (боёк менен сүрөт тартуу искусствосу ); уроки живописи живопись сабактары; 2. собир. боёк менен тартылган сүрөттөр.
|
живорыбный~, ая, -ое живорыбный садок тирүү балык сактоо үчү н жасалган көлмө.
| живостьж. 1. (оживлённость, подвижность) жандуулук, шамдаг йлык, ойнооктук, ылдамдык; с живостью ылдамдык ме ен, тездик менен; 2. (лёгкость, занимательность) кы |
животм. 1. ич, курсак; живот болит ич ооруйт; 2. уст. (жизнь) ан, өмүр; не жалеть живота жан аябай; не на живот, а на смерть жанын оозуна тиштеп; надорвать живот от | животворный~, ая, -ое кайрат берүүчү, жандандыруучу, чыйралту учу, күчтөндүрүүчү.
|
животноводм. малчы, мал чарбачы, мал өстүрүүчү.
| животноводствоср. мал чарбачылык; общественное животноводство к омдук мал чарбачылык.
|
животноводческий~, ая, -ое животноводство-го т.; животноводческий с овхоз мал чарба совхозу.
| животноеср. айбан, жаныбар; домашние животные үй айбандары;
хищные животные жырткыч айбандар; вьючное животн е жүк жүктөлүүчү мал (унаа); копытное животное туя |
животный~, ая, -ое животное-ге т.; животный мир айбандар дүй нөсү; животные жиры малдын майы; животный страх эм е кылар айласын таппай коркуу; животный эпос лит. | животрепещущий~, ая, -ее эң керектүү (коомдун азыркы учурдагы ту мушу үчүн эң зарыл); животрепещущий вопрос эң кер ктүү маселе.
|
живу~, живу, живёшь и т.д. наст. вр. от жить.
| живучестьж. ит жандуулук, чыдамкайлык, сакталгычтык.
|
живучий~, ая, -ее ит жандуу, чыдамкай, жаны бек; живучее ра тение туруштук бергич өсүмдүк.
| живчикм. 1. разг. (о подвижном человеке) жылпылдаган, тың к иши; 2. биол. эркектик жыныс уругу.
|
живьёмнареч. тирүүлөй, тирүү бойдон; волка я взял живьём ен карышкырды тирүүлөй кармап алдьш.
| жидкий~, ая, -ое 1. в разн. знач. суюк; жидкие тела физ. суюк телолор (мис. суу); жидкий чай суюк чай; жидкая гряз ь суюк ылай; жидкий суп суюк сорпо; жидкое топливо |
жидкостьж. суюктук; меры жидкостей суюктуктар өлчөөсү.
| жижа |
жижесравн. ст. от прил. жидкий и нареч. жидко суюк, -дан уюк, -га караганда суюк.
| жизнедеятельностьж. 1. тиричилик аракети (организмдердин жашоо үчүн кыла турган аракеттеринин жыйындысы); 2. чыйрактык , бышыктык, кайраттуулук.
|
жизнедеятельный~, ая, -ое чыйрак, бышык, кайраттуу (киши жөнүндө).
| жизнелюбивый~, ая, -ое турмушта жашоону жакшы көргөн, турмушту сүйгөн.
|