 дико1. нареч. укмуштай, тири укмуштай;
2. безл. в знач. ск
з. разг. жайылдык, айбандык;
это дико бу бир жайылд
ык (айбандык).
| дикобраз |
диковинаж. разг.
укмүш, тири укмуш, таң калардык нерсе;
это н
е диковина бул таң калардык нерсе эмес.
| диковинкаж.
см. диковина;
в диковинку көргөн киши таң калард
к;
что за диковинка! эмне деген тири укмуш!
|
диковинный~, ай, -ое
разг.
укмуштуу, тири укмуштуу, таң калард
ык.
| дикорастущий~, ая, -ее
жапайы өсүүчү;
дикорастущие растения жа
айы өсүүчү өсүмдүктөр.
|
дикостьж. разг.
1. ээн талаа, эрме чөлдүк; как эткен карга, к
ук эткен кузгуну жоктук;
дикость местности жердин
ээн талаа (эрме чөлдүгү);
2. разг. (вздор, нелепость) | диктант |
диктатм.
диктат (кандайдыр бир келишим түзүлгөн убакта к
үчтүү империалисттик державанын башка бир өлкөг
өз шартын, талабын күч менен таңуулоо саясаты).
| диктаторм.
диктатор (1. ист. Байыркы Римде - зарыл учурларда
сенат тарабынан белгиленген толук бийликке ээ бо
лгон башкаруучу; 2. перен. чектелбеген бийликке ээ |
диктаторский~, ай, -ое
диктатор-го т.; диктатордук;
диктаторска
власть диктатордук бийлик.
| диктаторство |
диктатураж.
диктатура (эч бир чектелбеген, эч кандай закон м
енен кысылбаган, күчкө таянган бийлик);
диктатура
пролетариата пролетариат диктатурасы (социалист | диктоватьнесов. что
1. диктовать кылуу, жат жаздыруу (угуп ту
рган адам жазып алуу үчүн жайма-жай окуп берүү);
2.
ерен. (предписывать, вынуждать) мажбур кылуу, зор |
диктовкаж.
жат жазуу;
под диктовку перен. мажбурдук менен.
| дикторм.
диктор (радиостанциядан берилүүчү кабарларды м
икрофон алдында окуп туруучу киши).
|
диктофонм.
диктофон (сүйлөнгөн сөздөрдү жазып жана кайта с
үйлөтүү үчүн колдонулуучу фонографтын бир түрү).
| дикцияж.
дикция (ырда, декламацияда сөздөрду жана муунда
рды айтуудагы тактык).
|
дилеммаж.
дилемма (1. филос. үчүнчү абалдын болушун мүмкүн
кылбаган, бир-бирине карама-каршы эки абалдын бир
өөнү тандоону сунуш кылуудан турган айтыш далили | дилетантм.
дилетант (илимдин же искусствонун кандайдыр би
бөлүгүн үстүрт гана билүүчү киши).
|
дилетантский~, ая, -ое
дилетанттык;
дилетантское исполнение ди
летанттык аткарыш.
| дилетантствоср.
дилетанттык (илимдин же искусствонун жолунан
өп башылап билүүчүлүк).
|
дилижансм. уст.
дилижанс (көп орундуу карета; бул - темир жо
өрчүгөнгө чейин колдонулган).
| динаж. физ.
дина (физикада - күчтүн өлчөмү).
|
динамизмм.
динамизм (кыймыл, аракеттин көптүгү; кайраттуул
ук).
| динамикм. радио
динамик (радиоприёмниктеги же радио тарм
ктагы репродуктор).
|
динамикаж.
1. физ. динамика (кыймылдын закондорун текшере т
рган механиканын бир бөлүмү);
2. динамика (кандайд
р бир кубулуштун өсүү жолу);
динамика общественно | динамитм.
динамит (күчтүү жарылгыч зат).
|
динамитный~, ай, -ое
динамит-ке т.; динамиттүү;
динамитный пат
рон динамиттүү патрон;
динамитный склад динамит с
клады.
| динамический~, ая, -ое
динамикалуу (1. күчкө байланыштуу; 2. канд
айдыр бир кубулуштун өрчүү жолун текшерүүчү, көр
өтүүчү; 3. дайыма өзгөрүлүп турма кыймыл-аракетке |
=
=