-
каңгы
-
этиш. 1. Тентүү, бет алган жакка кете берүү. Уруу байлары жай күндөрүндө кайда көчсө, «байкуштары» аларды ээрчип, артынан каңгып жүрө берүүгө аргасыз болушкан (Убукеев).
2. өт. Башы катуу, эмне кылаарын билбей калуу. Эки жол айры болсо, иттин башы каңгы болот (макал). Байкап турган маңгулу, Башы жаман каңгыды («Манас»).
Основные характеристики | |
---|---|
Часть речи | Имя существительное |
Ед. число | каңгы |
Множ. число | каңгылар |
Склонение по падежам - "каңгы"
Ед. число
Падежи | Ед. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | каңгы |
Родительный Чей? | каңгынын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | каңгыга |
Винительный Кого?, Что? | каңгыны |
Местный Где?, У кого? | каңгыда |
Исходный Где?, У кого? | каңгыдан |
Множ. число
Падежи | Множ. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | каңгылар |
Родительный Чьи? | каңгылардын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | каңгыларга |
Винительный Кого?, Что? | каңгыларды |
Местный Где?, У кого? | каңгыларда |
Исходный Откуда?, От кого? | каңгылардан |
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
каңгы