-
карагай
-
зат. Дайыма көгөрүп туруучу ийне жалбырактуу жыгач. Карагай, кайың, арча, шилбилери Көйкөлүп өнүп турган бак эмеспи (Шүкүрбеков).
¨ Бай карагай — бутактуу чоң карагай. Бай карагай балаты, Тамыры менен суурулуп («Семетей»). Карагай башы — токойчу, токой сакчысы (көбүнчө карагайлуу токойго карата). Сым карагай — электр жана телефондун сымдары керилген устун, багана. Термелтип поезд жүрдү арыш салып, Саналып сым карагай жатты калып (Турусбеков).
Найдены по другим направлениям
Основные характеристики | |
---|---|
Часть речи | Имя существительное |
Ед. число | карагай |
Множ. число | карагайлар |
Связанные слова |
---|
карагайлуу |
карагайчы |
токой |
Склонение по падежам - "карагай"
Ед. число
Падежи | Ед. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | карагай |
Родительный Чей? | карагайдын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | карагайга |
Винительный Кого?, Что? | карагайды |
Местный Где?, У кого? | карагайда |
Исходный Где?, У кого? | карагайдан |
Множ. число
Падежи | Множ. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | карагайлар |
Родительный Чьи? | карагайлардын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | карагайларга |
Винительный Кого?, Что? | карагайларды |
Местный Где?, У кого? | карагайларда |
Исходный Откуда?, От кого? | карагайлардан |
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
карагай