-
набежать
-
сов.
1. на кого-что (натолкнуться) соктугуу, сүрдүгүү (жүрүп же жүгүрүп келатып);
2. (сбежаться) чогула түшүү, жыйыла калуу;
народу набежало человек двести эки жүздөй эл чогулуп калды;
3. на что, перен. каптоо, жаап калуу;
на солнце набежало облако күндүн көзүн булут каптады;
волна набежала на берег толкун жээкти жайпады;
набежали проценты процент өстү (мис. сактык кассага салынган акчанын).
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
набежать