-
убадалуу
-
сын. 1. Айткан сөзгө туруктуу, убадага бек. Убадалуу жигит. Калтаатыбас кайраты бар жүрөктө, Ар-намыстуу, убадалуу мүнөздө (Нуркамал).
2. Убадалашкан, макулдашылган, убада берилген. Убадалуу күн күтүп, Шаймашай болуп жаткыла («Мендирман»). Убадалуу сөздөрдү сүйлөшүп, тилектеш достор эки бөлүнүштү (Жантөшев).
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
убадалуу