-
сеңир
-
покрытый травой высокий гребень горы;
оңурайган сеңир (высокий) гребень, заслоняющий свет;
карга айлангыз сеңир гребень горы, который (даже) ворона не облетит.
-
сеңир
-
-
сеңир
-
зат. Тоонун уурчуктанган бийик кыры. Жети-Өзөндү көрүүгө, Жерге талдуу сеңирге Жетип ордо тикти эле («Сейтек»). Жатып калды Табылды, Учтанган кара сеңирге («Эр Табылды»). Кайкысын көк сеңирдин кетти ашып, Камчы урдум кула керге мен да шашып (Осмонкул).
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
