-
сүргүн
-
зат. 1. Башка бир жакка (көбүнчө алыскы жерлерге) айдап жиберүү жолу менен берилген жаза жана ошол жазаны өтөө мезгили. Село сүргүндө жүргөндөрдүн лагери болуп эсептеле турган (Жантөшев).
2. Куугун, куугунтук. Эзелден бизди баскан караңгылык Кеткен жок сүргүн жебей элден чыгып (Аалы).
♦ Куугун-сүргүн — куугунтук, ызычуу түшүргөн, куугунтуктаган кысымчылык. Бул кайдагы куугун-сүргүн? (Сасыкбаев).
| Основные характеристики | |
|---|---|
| Часть речи | Имя существительное |
| Ед. число | сүргүн |
| Множ. число | сүргүндөр |
Склонение по падежам - "сүргүн"
Ед. число
| Падежи | Ед. число |
|---|---|
| Именительный Кто?, Что? | сүргүн |
| Родительный Чей? | сүргүндүн |
| Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | сүргүнгө |
| Винительный Кого?, Что? | сүргүндү |
| Местный Где?, У кого? | сүргүндө |
| Исходный Где?, У кого? | сүргүндөн |
Множ. число
| Падежи | Множ. число |
|---|---|
| Именительный Кто?, Что? | сүргүндөр |
| Родительный Чьи? | сүргүндөрдүн |
| Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | сүргүндөргө |
| Винительный Кого?, Что? | сүргүндөрдү |
| Местный Где?, У кого? | сүргүндөрдө |
| Исходный Откуда?, От кого? | сүргүндөрдөн |
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
сүргүн