Меню
Эл-Сөздүк

каралоочу

хулитель;
уст. обвинитель.

каралоочу

каралоочу (а.)

каралоочу

зат. эс. Айыптоочу, күнөөлөчү
Формы слова: каралоочу
Негизги мүнөздөмөлөрү
Сөз түркүмүЗат атооч
Жекелик санкаралоочу
Көптүк санкаралоочулар
Байланыштуу сөздөр
жаманда
жамандоо
Жөндөлүшү - "каралоочу"
Жекелик сан
ЖөндөмөлөрЖекелик сан
Атооч Ким? Эмне?каралоочу
Илик Кимдин? Эмненин?каралоочунун
Барыш Кимге? Эмнеге?каралоочуга
Табыш Кимди? Эмнени?каралоочуну
Жатыш Кимде? Эмнеде?каралоочуда
Чыгыш Кимде? Эмнеде?каралоочудан
Көптүк сан
ЖөндөмөлөрКөптүк сан
Атооч Кимдер? Эмнелер?каралоочулар
Илик Кимдердин? Эмнелердин?каралоочулардын
Барыш Кимдерге? Эмнелерге?каралоочуларга
Табыш Кимдерди? Эмнелерни?каралоочуларды
Жатыш Кимдерде? Эмнелерде?каралоочуларда
Чыгыш Кимдерден? Эмнелерден?каралоочулардан

Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
каралоочу