Найдены по другим направлениям
-
карын
-
зат. 1. Адамдардын, жаныбарлардын тамак сиңирүүчү органы. Эттин баарын, ичек-карыны менен казанга салдырышты (Баялинов). - 2. Ич, курсак. Дыйкандардын карды ток, Соодагерде нысап жок (Токтогул).
¨ Таз карын к. таз. Ач карын — тамак иче элек, ачка бойдон. Алар наар татпастан, ач карын бойдон жөнөштү (Абдукаримов). Бите карын — битир, зыкым, сараң. Ак төөнүн карды жарылган убак — күз мезгили, бышыкчылык убак. Козу карын к. козу.
Основные характеристики | |
---|---|
Часть речи | Имя существительное |
Ед. число | карын |
Множ. число | карындар |
Склонение по падежам - "карын"
Ед. число
Падежи | Ед. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | карын |
Родительный Чей? | карындын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | карынга |
Винительный Кого?, Что? | карынды |
Местный Где?, У кого? | карында |
Исходный Где?, У кого? | карындан |
Множ. число
Падежи | Множ. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | карындар |
Родительный Чьи? | карындардын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | карындарга |
Винительный Кого?, Что? | карындарды |
Местный Где?, У кого? | карындарда |
Исходный Откуда?, От кого? | карындардан |
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
карын