Mobile view
|
повод |
м. (мн. поводы) шылтоо, себеп, түрткү; дать повод шылтоо болуу, түрткү болуу; по поводу тууралу, жөнүндө; без всякого повода эч бир себепсиз; по всякому поводу ар кандай шылтоо менен. повод II м. (мн. поводья) тизгин; натянуть поводья тизгинди жыя кармоо, тизгинди тартуу; вести лошадь в поводу атты тизгинден кармап жетелөө; быть на поводу у кого-л. бирөөнүн жетегинде жүрүү. |
|
|
Повод |
2. себеп, шылтоо |
|
|
повод |
|
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
Повод
=