Menu
Эл-Сөздүк

каланча

ж.
каланча (1. өрт өчүрүүчү бөлүктүн кайсы жерден өрт чыкканын, байкоого арналган мунарасы; 2. перен. разг. устундай киши, узун киши).

КАЛАНЧА

КАЛАНЧА ж. минарет, вежа, башня; вышка, сторожевая, дозорная башня. | В некоторых заводах печь с высокою трубою и самая труба эта. Каланчевый, к каланче относящ. Каланчистое здание, высокое, узкое, как башня, каланча. Каланчисть м. истопник, работник при каланче (печи).

Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: