чин |
1. чин (мамлекеттик, согуштук жана граждандык кызматчылардын кызматтык даражасы); повышение в чине чини жагынан жогору көтөрүлүү; офицерский чин офицердик чин; 2. (чиновник) чин; чины дипломатического корпуса дипломаттык корпустун чиндери (бир өкмөттүн алдындагы чет элдик посольстволорунун жогорку кызмат адамдары); без чинов разг. ачык-айрым, өз кишидей (мамиле); чин чином разг. тийиштүү болгондой. |
Чин |
|
Чин |
|
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
Чин