Mobile view
|
рот |
1. ооз; разинуть рот 1) элейүү, ооз ачуу; 2) перен. аө-тан калуу; зажать (заткнуть) кому-л. рот прям., перен. бирөөнүн оозун басуу; перен. бирөөнү сүйлөтпөй коюу; смотреть в рот кому-л. 1) жеп жаткан кишинин оозун тиктеп калуу (суктанып); 2) перен. бирөөнүн сөзүнө ынтаасын абдан коюп угуу; 2. прост. (едок) баш, жан, киши; в семье у меня шесть ртов менин үй-бүлөмдө алты жан; во весь рот үнүнүн бардыгынча (кыйкыруу); у меня хлопот полон рот погов. түйшүгүм чачтан көп, түйшүгүм бир далай; не сметь рта раскрыть разг. ооз ачуудан коркуу (кыңк этүүгө батына албоо). |
|
|
Рот |
|
=