жегич |
2. перен. рвач; взяточник. |
жегич |
|
жегич |
2. өт. Шылуун, паракор, бирөөнүн акысын, көпчүлүккө таандык болгон мүлктү өз пайдасына жумшаганды жакшы көргөн, арам тамак. Жегичтерге убал жок (Тоголок Молдо). Пайда жегич кишиге, Малыңды берип саттырба (Осмонкул). Багыңды ачып, малайлар, Ленин тапты акылды. Эл жегичти жоготуп, Күлүн көккө сапырды (Токтогул). |
Хотите добавить свой перевод для слово: "жегич"?
Ввойти