Меню
Эл-Сөздүк

кулактуу

1. имеющий уши;
2. перен. послушный;
кулактууга сөз айтса, кулагынын түбүндө; кулаксызга сөз айтса, куу бакырдын түбүндө фольк. скажешь послушному, (у него) в глубину уха (западёт), скажешь непослушному - на дне пустого ведра (останется);
3. имеющий ушко;
кырк кулактуу казан (в эпосе) огромный котёл (см. кулак I 3);
кулактуу жамбы южн. джамба большая (см. жамбы).

кулактуу

kulaklı.

кулактуу

кулактуу
кулактуу аюу балыктар
(зоол.)

кулактуу

сын. 1. Кулагы уккан, дүлөй эмес. Кулактуу кишиге бир айтсаң эле угат да!
2. Кармай турган кулагы, туткасы бар. Айылдын эли алты кулактуу чоң кара казанды, куйругун араң көтөргөн.. кызыл койду алып келишти (Абдукаримов).

Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
кулактуу