-
каткалаң
-
1. загрубевший, затвердевший, твёрдый;
2. гололедица;
каткалак болбой, жут болбойт погов. без гололедицы не бывает джута (см. жут I);
кара каткалаң бесснежная стужа (когда земля не покрыта снегом);
3. неурожай (вследствие плохой зимы);
4. лингв. (о звуке) глухой;
каткалаң үнсүз глухой согласный.
-
КАТКАЛАҢ
-
КАТКАЛАҢ — Сайкалдын атасы Карачанын ылакап аты, к. Карача.
-
каткалаң
-
каткалаң
каткалаң үнсүз (лингв.)
-
каткалаң
-
сын. 1. Катуу, тоң. Топурак катмары цементтей каткалаң болду («САЖИ»).
2. Катаал, катуу. Кечкурун күн бүркөлүп, каткалаң суук болду (Бөкөнбаев).
2. линг. Жумшак үнсүздөргө карама-каршы келүүчү үнсүз тыбыштар (к, т, н, х..). Каткалаң үнсүздөр. Каткалаң тыбыштар.
Мындан бөлөк Кыргызском тилинде табылган окшош сөздөр:
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
каткалаң
