-
кулун
-
1. жеребёнок-сосунок;
2. кулунум ласк. мой милый (обращение к молодым);
айланайын кулунум, айтканымды ойлонгун фольк. милый мой, подумай о том, что я сказала;
университеттин кулуну питомец университета;
Таластын кулуну уроженец Таласа; таласец;
бир айгырдын кулунусуңар вы одного рода, вы родичи (букв. жеребята одного жеребца);
кулундай
1) бодрый и резвый (букв. как жеребёнок-сосунок);
2) как огурчик;
кулун жал
1) короткая и аккуратная грива;
2) стройный и справный конь;
кулун жал болсо мингеним, кулун тон болсо кийгеним фольк. езжу я на стройном коне, одет я в жеребковую доху;
жүрөгү кулундай туйлады сердце его (от волнения) учащённо бьётся (букв. взбрыкивает, как жеребёнок);
кулун сал- см. сал- VI 5;
кулун салдыр- см. салдыр- II.
-
КУЛУН
-
КУЛУН — топоним. Фергана тоо тизмегинин түштүк-чыгыш капталындагы көл. Тар суусунун оң куймасы. К. суусунун башында жайгашкан. Элдик уламыш боюнча калмактар кыргыздарды чаап, туш-тарапка айдап жиберген байыркы мезгилде Жакып кан Алтайга сүрүлүп кетет. Кыргыздардын ичинен 10 түтүн бөлүнүп киши жетпес тоонун арасында калат. Бул он түтүн элди Акас деген мерген кийик атып, тузак салып, багып турат. Анын жалгыз Кулабээси 3 жылы катары менен кайыптан кулун тууйт. Алар кийин тулпар чыгып, бирин Манас (Аккуланы), экинчисин Жолой (Ачбууданды), үчүнчүсүн Көкөтөй (Мааникерди) сатып алат. Кулабээнин кулундарын сатып, оокаттанып калган Акас мергендин эли тоо арасындагы көлгө жакын көчүп келип конушат. Акас мергендин Кулабээси төртүнчү жылы жазга маал көгүш кулун тууйт. Айгыр карабаса деле Кулабээнин кулун тууганына таң калган Акас мерген жолдоштору менен ууга чыгат. Кулабээсин көлдүн боюна аркандап, жолдошторун жөнөтүп жиберип, өзү жээктен алыс, көмүскө жерде жашынып карап турса көл көпкөк болуп, анын бээ аркандалган чети чайкалып, көлдүн түсүнөн айыргыс көпкөк аргымак айгыр сүзүп чыгып бээге келет. Аны жыттагылап жатып, Акас мерген жакты карап калат. Адамдын жытын сезгенсип, башын жерге салып, бээни айланып, башын көтөрүп мерген жакты дагы бир карап, башын чулгуп алып, көк кулунду жалынан тиштеп, көлдү карай сүйрөп кирип кетет. Мерген көлдү караса, анын ичи дүңгүрөп, көп жылкы жүргөнсүйт. Кулабээ көлдү көздөй жүткүнүп, ордунда тыбырчылап кан сийип жиберет. Кулундун жайын мергенден уккан эл Кулабээнин мал болбосун сезип союп алышат. Көлдү кайып алган деп, ак сары башыл кой, ай туяктуу бээ союп, алла тааладан кечирим сурашып, көлгө «Кулун» деп ат беришет. Ошондон кийин Акас мерген ооруп өлөт. Эл К. көлүнүн жанындагы жайлоо мындан кийин Акас жайлоо болсун деп бүтүм чыгарышат, к. Акас мерген.
С. Карагулов
-
кулун
-
зат. 1. Жылкынын тай болгонго чейинки жаш төлү. Жаш кулун кооздугу тарткан сүрөт, Даң салып энелерин ээрчип жүрөт (Мидин).
2. өт. Баланы эркелетүүдө же туяк, тукум, бала деген түшүнүктү билдирүүдө колдонулуучу сөз. Көп кечигип кетпестен, Кулунум, өз элиңе барып кел (Үсөнбаев). Баш кошуп боорунда өскөн кулундарың, Келатат, мээрим салып койнуңду ач (Абдыраманов).
¨ Кулун салуу — бооз бээлер ар кандай кырсыктардан улам кулун таштап коюу.
| Основные характеристики | |
|---|---|
| Часть речи | Имя существительное |
| Ед. число | кулун |
| Множ. число | кулундар |
Склонение по падежам - "кулун"
Ед. число
| Падежи | Ед. число |
|---|---|
| Именительный Кто?, Что? | кулун |
| Родительный Чей? | кулундун |
| Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | кулунга |
| Винительный Кого?, Что? | кулунду |
| Местный Где?, У кого? | кулунда |
| Исходный Где?, У кого? | кулундан |
Множ. число
| Падежи | Множ. число |
|---|---|
| Именительный Кто?, Что? | кулундар |
| Родительный Чьи? | кулундардын |
| Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | кулундарга |
| Винительный Кого?, Что? | кулундарды |
| Местный Где?, У кого? | кулундарда |
| Исходный Откуда?, От кого? | кулундардан |
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
КУЛУН