-
өркөч
-
зат. 1. Төөнүн жонунда майдан чогулуп, уркуюп, сороюп чыгып турган дөмпөк. Өркөчтөрү баладай семиз төө. Аскар бууранын эки өркөчүнүн ортосуна тура калып, колун улам созду (Сыдыкбеков). Айры өркөч нарга жүк артып, Ак үйүн чечип бүт артып («Олжобай менен Кишимжан»).
2. өт. Малдын ыйык жалына жакын бүкүрөйүңкү, уурчуктанган жери. [Сарымсаков аттын] далысын, өркөчүн, соорусун, туяктарын.. байкады.. Эч кандай өөн таба албады (Байтемиров).
Основные характеристики | |
---|---|
Часть речи | Имя существительное |
Ед. число | өркөч |
Множ. число | өркөчтөр |
Склонение по падежам - "өркөч"
Ед. число
Падежи | Ед. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | өркөч |
Родительный Чей? | өркөчтүн |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | өркөчкө |
Винительный Кого?, Что? | өркөчтү |
Местный Где?, У кого? | өркөчтө |
Исходный Где?, У кого? | өркөчтөн |
Множ. число
Падежи | Множ. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | өркөчтөр |
Родительный Чьи? | өркөчтөрдүн |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | өркөчтөргө |
Винительный Кого?, Что? | өркөчтөрдү |
Местный Где?, У кого? | өркөчтөрдө |
Исходный Откуда?, От кого? | өркөчтөрдөн |
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
өркөч