|
жуу-
|
|
жуу- I 1. мыть, смывать; стирать (бельё); обмывать (труп); жууйт (или иногда жубат) он моет; жууймун или жубамын я буду мыть; жалаягын жубалык, жакшы кылып багалык стих. будем-ка стирать его пелёнки, будем хорошо воспитывать; сууга жуу- или реже суу менен жуу- мыть водой, мыть в воде; кол жуу- 1) мыть руки; 2) с исх. п. перен. лишиться чего-л. (прим. см. кол I 1); кол жуубас нечистоплотный; бет-кол жуу- умываться; ал айбын жууду перен. он загладил свою вину; 2. шутл. обмыть что-л. (выпить по какому-л. случаю). жуу- II приближаться.
|