зат. 1. Жөлөк, өбөк, тирек, таяныч; негиз. Ордубузду басуучу Жеткинчегим — өбөлгөм (Нуркамал). Жер семирткичтерди өз убагында чачуу — мол түшүм алуунун өбөлгөсү. 2. Көрсөткөн кызматы, көмөгү, колдоосу үчүн берилген сыйлык, белек. Он сан орус калкынан Алып келген өбөлгөм (Токтогул).
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке